Vol verwachting stap ik de bibliotheek van Oosterbeek binnen. De schappen met boeken lonken, maar daarvoor ben ik hier niet. Ik ben op zoek naar ‘kantoorruimte 3’. Een vriendelijke bibliothecaresse wijst mij en twee anderen de weg. Ruimte 3 blijkt een vierkante kamer te zijn fel waar tl-balken geen ruimte voor schaduw laten. Gelukkig hangen er twee mooie schilderijen die de kamer enige sfeer geven. Yoeke, onze trainer het komende jaar, begroet ons vrolijk. De spanning glijdt van mijn schouders.
Met dat ik een plek aan een tafel in de ruimte uitkies, verspreidt zich een glimlach om mijn lippen. ‘Oh wat leuk, kleine cadeautjes!’ Een prettige schrijfpen, post-its en een leuk kaartje liggen voor elke deelnemer klaar. Wat attent. Nu voel ik mij helemaal thuis.
Langzaamaan druppelen de andere deelnemers binnen. 8 vrouwen die schrijven doen mee aan dit jaartraject ‘magisch schrijven’. Voor een boek, blogs, websiteteksten… De magie mag overal stromen.
Mijn liefde voor schrijven
Lezen en schrijven ben ik mijn hele leven al dol op. Lezen was voor mij als kind een manier om mij terug te trekken uit de invloedssfeer van ouders en broer en, gelegen in mijn bed, helemaal op te gaan in de wereld van het verhaal. Geregeld ook pakte ik mijn pen op en probeerde ik zelf zo’n wereld te creëren. Ik had een blauw schrift waar ik mijn fantasieverhalen in opschreef. Tussen de verhalen door had ik afbeeldingen uit een kalender geplakt. Het schrift werd dikker en dikker. Tot ik stopte met schrijven.
Niet goed genoeg
Het lezen ben ik blijven doen. De aantrekkingskracht van het boek en die wereld van verhalen was zelfs zo groot, dat ik de letterkunde van Zweden en Spanje op universitair niveau heb bestudeerd. Het enige schrijven dat ik nog deed, was voor studie of werk. Geen eigen ‘verzinsels’. Daarvoor vond ik mijzelf duidelijk niet goed genoeg. Het blauwe schrift met alle verhalen ben ik tijdens een van mijn vele verhuizingen kwijtgeraakt. Redelijk symbolisch wel, want met dat ik volwassen werd en ging studeren verdween dus ook mijn inspiratie om te schrijven.
Nieuwe schrijfzin
Met het starten van mijn eigen coachpraktijk kwam daar verandering in. Mijn website bleek een aparte pagina voor blogs te hebben. Dit was precies de vonk die ik nodig had om mijn schrijversvuur weer aan te krijgen. Naarmate ik groeide in het ondernemerschap, groeide ook mijn zin in schrijven.
Tijd voor een upgrade
Ondertussen blog ik regelmatig, zowel op mijn eigen site als voor Vakantie Anders. Daarnaast schrijf ik ook graag berichten op diverse sociale media-kanalen. Alle reden om mijn schrijven eens een upgrade te geven. En precies daarvoor bevind ik mij dit jaar dus regelmatig in de bibliotheek van Oosterbeek. Samen met 8 andere schrijflustige dames.
Een boek schrijven?
Boekenvroedvrouw, zo noemt schrijftrainer Yoeke zich. Haar focus: schrijvers hun boek echt te laten schrijven. “Eh Nicole, ga jij een boek schrijven?” Goede vraag. Mijn antwoord: ik beloof niets. Mijn focus ligt op schrijven in het algemeen, zoals blogs, websiteteksten en berichten op sociale media. En wie weet komt er een boek…
Wat ik wel weet is dat dit absoluut een magische reis gaat worden. Een reis waarin ik tegen mijn eigen grenzen op zal lopen. Grenzen die ik wel en ook niet ga verleggen. En een reis waarover ik lekker veel kan schrijven.
Hartelijke groet, Nicole
