Leven, een serieuze zaak?

Meerdere fietsers komen me tegemoet. Ik ben onderweg naar een bos dicht bij mijn huis en moet een stukje tegen de richting in over een fietspad voor ik in het bos ben. Weer valt het mij op dat praktisch iedereen stuurs voor zich uitkijkt. Slechts één vrouw knikt mij vriendelijk toe in reactie op mijn glimlach.

Dit was laatst ook zo toen ik door een winkelstraat in het centrum liep. Oké, het was best fris. Dus niet gek dat iedereen diep in zijn jas wegdook. Maar die serieuze en soms echt norse gezichten blijven mij verbazen. Is het leven echt zo zwaar?

Serieuze leefregels

Speelsheid is niets voor volwassenen. Het leven is een serieuze aangelegenheid. Twee leefregels die mij als kind al verbaasden, maar die ik nog steeds veel om mij heen zie. Misschien trek ik de verkeerde conclusie hè, als ik iemand voorbij zie fietsen die compleet in zichzelf gekeerd met een behoorlijk sacherijnige blik voor zich uit staart. Ik ben zelf ook wel eens zo in gedachten dat niets of niemand mij opvalt. Maar die mensen stralen zo ontzettend weinig vreugde uit, dat ik niet kan geloven dat dit slechts een momentopname is.

In sessies met mijn klanten komt het Calvinisme geregeld langs. Niet omdat ze gelovig zijn, maar vooral door de oude leefregels die nog steeds van invloed zijn op hun handelen en denken. Het leven is geen lolletje, het komt je niet aanwaaien, je moet er hard voor werken, en, helemaal erg, het geluk is met de dommen. Poeh, je zal maar geluk hebben, krijg je gelijk het stempel dat je niet zo slim bent.

Overal schuilt gevaar

Deze negatieve en serieuze inslag komt niet uit het Calvinisme, alhoewel de Calvinisten het wel geperfectioneerd hebben. Het is een instelling die al veel langer in de mens zit, ze kan je namelijk goed uit de problemen houden. Al in de oertijd leerde de mens leven vanuit de waarschuwing dat er achter elke boom gevaar schuilt. Ook een dier of mens die je in eerste instantie vriendelijk benadert, kan een ware bedreiging voor je leven zijn. Niks vrijheid blijheid, maar pas op en wees serieus.

Als je steeds alert bent dat er iets verkeerds kan gebeuren, kun je het drama hoogstwaarschijnlijk wel voorkomen. Je kan vrolijk flierefluitend door de stad heen lopen, maar als je niet oplet, lig je zo onder een auto. Alert zijn op gevaar en bedrog is dus wel zo nuttig.

Weinig ruimte voor lol

Deze serieuze ondertoon duwt wel elk lolletje aan de kant. Even plezier hebben is op zich prima, maar daarna moet er wel weer hard gewerkt worden. Alsof je niet kan lachen én flink doorwerken. Daar haal je volgens mij zelfs een veel beter resultaat mee.

Stel je voor, je zit in een restaurant. Je weet het niet, maar de kok staat uitermate sacherijnig in de keuken. Hij snauwt alle medewerkers af. Ook de obers krijgen de ene kribbige opmerking na de ander te horen. Die lopen dus ook met enige reserve door de zaak heen. Niet fijn als je door iemand met een strak gezicht bediend wordt. Maar goed, hij knikt je nog wel vriendelijk toe.

Maar hoe smaakt het eten? Eten dat met grote tegenzin is bereid. Het zal best voedzaam zijn. Goed uitgedacht ook. De kok is en blijft een vakman. Maar echt lekker? Dit eten heeft geen ziel, er zit geen vreugde in. Ik weet zeker dat je dat proeft.

Ruimte voor leven

Vrolijkheid en speelsheid worden geassocieerd met kinderen. Niet zo gek, het zijn ook eigenschappen die je van kinds af aan hebt. En die je in je kindertijd hopelijk ook voluit uit hebt mogen leven. Het is alleen niet zo dat je, op het moment dat je volwassen bent, deze kwaliteiten kwijt bent. Of er geen gebruik meer van kan maken. Dat kind in jou houd je. Al word je honderd. Waar dit kind in jou naar verlangt is ruimte. Ruimte om te spelen, om creatief te zijn, ongeremd te fantaseren en een sprankel avontuur in je leven te brengen.

Ik noem dit speelse en creatieve kind in jou je innerlijke jongetje. Je hebt ook een innerlijk meisje. Die is vooral bezig met onbevangen genieten, dromen en de verbinding met andere mensen en dieren. Maar het is je jongetje dat tegen de serieuze ondertoon van het leven aanschopt. Dat serieuze maakt het leven saai, het belemmert hem in zijn vrijheid, dooft zijn enthousiasme en van enige creativiteit is dan echt geen sprake meer. Zeg maar gerust, weg levenslust.

Wees nieuwsgierig

Ja, het leven is een serieuze zaak. Maar het wordt een heel stuk draaglijker, zelfs gewoon uitermate prettig, als je ruimte creëert voor die nieuwsgierige, vrolijke en misschien zelfs wel ondeugende kant van jou. Knoop op straat een gesprek aan met een wildvreemde, huppel over een zebrapad en lach om iets wat je fout hebt gedaan. Glimlach naar jezelf in de spiegel. Dat maakt het leven echt heel veel leuker.

Hartelijke groet, Nicole