Zomertijd
Alle cellen in mijn lichaam protesteren als ik op wil staan. ‘Veel te vroeg. Het is nog lang geen tijd.’ Maar dat is het wel. Dankzij de zomertijd.
Moe ben ik. Elk jaar weer in de 1e week na het ingaan van de zomertijd. Ondanks alle tips waar ik goed naar luister en ook heel gehoorzaam uitvoer. Maar daar trapt mijn lichaam niet in. Die is zoveel slimmer dan zich om de tuin te laten leiden door een trucje als iets eerder naar bed gaan en je vaste ritme aanhouden. Over tuin gesproken, daarin gedraagt alles zich nog geheel naar de werkelijke tijd. De vogels starten hun vrolijke gezang als de eerste lichtstralen de nieuwe dag aankondigen. Ook de bloemen volgen het ritme van de zon.
Verwarring
Onze konijnen waren de eerste dagen van de nieuwe tijd enigszins verward. Het vroege ontbijt was geen probleem, maar bij het avondeten keken ze toch verbaasd en lieten ze de bakjes na een paar kleine happen geruime tijd staan. Nog geen trek.
Volgens mij zijn er veel meer dieren die verbaasd om zich heen kijken de eerste dagen van de zomertijd. Hun heerlijke ochtendrust wordt een heel uur eerder verstoord. Wat doen die rare tweepoters nu weer?
Eenzelfde verwarring voel ik ook. Samen met een sterk protest. Want waarom blijven we toch de tijd veranderen? Het is al jaren duidelijk dat het oorspronkelijke doel van deze exercitie, het besparen van energie, totaal niet gerealiseerd wordt. De enige die wij neppen dat zijn wij zelf. We maken onszelf wijs dat wij de tijd geheel naar onze eigen hand kunnen zetten. Die tijd blijft hetzelfde, alleen wij doen alsof het een uur eerder is.
Lichaam past zich langzaam aan
Mijn lichaam vindt het maar niks. Toch lukt het mij elk jaar wel om mij aan te passen. Met een beetje geluk lukt dit met een paar dagen. Als ik pech heb, zit ik pas na een week in het nieuwe ritme. Mij aanpassen ben ik gelukkig heel erg goed in. Dit doe ik al sinds ik een klein meisje was. Nu heb ik ondertussen aan dat aanpassen al flink wat paal en perk gesteld, wat ik ook merk in hoe ik mij aanpas aan de zomertijd. Dit gaat de laatste jaren namelijk gepaard met flink wat gesputter en gemopper. Vooral mijn lief moet het ontgelden. Ook vriendinnen en collega’s die ik de eerste dagen na de zomertijd spreek, krijgen een ongewoon vlammende Nicole te zien. Dit keer verblijd ik ook jou, lieve lezer, met mijn ongenoegen.
Tot de wintertijd
Ik trek bij. Dat weet ik. Over een week weet ik niet meer beter. Dat is het leuke van je aanpassen. Alles went. Tot we weer overgaan naar de wintertijd… Ha, nu we het toch over die wintertijd hebben. Wist je dat we 7 maanden lang de zomertijd hebben? En dus slechts 5 maanden de wintertijd! Eind oktober pas gaat de klok een uur terug en zitten we weer in onze echte tijdzone. Zelfs de periodes zijn niet eerlijk verdeeld. Argh.
Geen zomertijd meer graag
Van mij mogen ze nu besluiten dat we in oktober naar de wintertijd teruggaan en dat we het dan zo houden. Wie die ‘ze’ zijn die dit besluiten? Vast een Europese commissie. Ik hoop dat iemand van hen dit leest. Voor mijn part besluit alleen de Nederlandse regering om dit onzinnige klokkenspel niet meer te spelen. Dan volgen andere landen zeker weten ook.
Laten we onszelf niet meer voor de gek houden. De natuur volgt ons niet, wij volgen de natuur. Onze natuur.
Hartelijke (en nog een beetje vermoeid grommende) groet, Nicole
PS Heb jij ook last van deze overgang naar de zomertijd en merk je dat er hierdoor van alles met je gebeurt waar je geen grip op krijgt, neem contact met mij op om in een geheel vrijblijvend (telefonisch) gesprek te bespreken of en hoe ik jou hierbij kan ondersteunen. Mail nicole@nicoleklip.nl
PPS De afbeelding is van Canva
pixabay.com
