Weinig energie
Je hebt van die dagen waarop je zo weinig energie hebt dat er amper iets uit je handen komt, terwijl jij je van tevoren echt heel veel had voorgenomen. En daar ook nog eens heel veel zin in had. Maar het lukt niet. Hier kan je op verschillende manieren op reageren. Bijvoorbeeld er even heel sterk van balen en dan doen alsof er niets aan de hand is en toch heel hard aan de slag te gaan met alles wat je wilde. Puur op wilskracht. Iets waar jij echt goed in bent en waar je ook al geregeld complimenten voor hebt gekregen. Het resultaat van dit doorzetten is alleen niet iets waar je blij van wordt. Op zijn best kan wat je die dag doet ermee door. Bovendien ben je aan het einde van de dag compleet leeg. Zelfs de bank en de zak chips zijn niet meer aantrekkelijk. Je wil alleen maar slapen. Het werkt, maar of het nu goed voor je is betwijfel ik.
Flinke verkoudheid
Een andere manier is om te zijn met wat er die dag met jou aan de hand is en terwijl je het heel rustig aan doet, je stiekem toch een beetje werkt. Dit leg ik je graag uit aan de hand van een persoonlijk voorbeeld, namelijk de week waarin ik dit blog schrijf. Dit schrijven is op zich al een mega prestatie, want veel energie heb ik deze week niet. Eind vorige week al voelde ik een niet aangename kriebel in mijn keel, die zich uiteindelijk deze maandagochtend openbaarde als een verkoudheid. Nu ben ik gezegend met een sterk gestel en ik maakte mij er nog steeds geen zorgen over. Meestal hoest ik een paar keer, snuit ik desnoods een keer mijn neus en dan is de verkoudheid weer over. Zo niet ditmaal.
Waar heb je nog wel energie voor?
In de loop van de ochtend voelde ik mij steeds beroerder worden en merkte ik dat vooral mijn energieniveau tot standje -1 zakte. Tot mijn grote geluk had ik geen klantafspraken in de agenda staan. Alleen een belofte om een flyer te maken voor een event in november waar ik aan mee doe. In mijn hoofd schrapte ik de rest van mijn plannen voor de dag met een vage geruststelling: ‘Als ik nog ergens anders energie voor heb, pak ik dat op.’
Grappig genoeg kon mijn ondertussen tot wattensubstantie getransformeerde hoofd de concentratie wel aan om de flyer te maken. Vermoedelijk helemaal geïnspireerd door mijn belofte aan een collega. Er zaten zeker nog wel wat schoonheidsfoutjes in, en dan ben ik nu echt lief voor mijzelf, maar eenmaal af ontbrak het mij aan energie om er nog iets mee te doen. Natuurlijk had ik mijzelf wel kunnen dwingen iets meer te doen. Iets wat ik vroeger heel vaak deed. Ik ben verkouden, niet ziek. Gewoon doorgaan. Waarbij het gevolg wel was dat ik uiteindelijk als een slappe vaatdoek op de bank hing. Niet leuk voor mij, niet voor mijn partner en dat wat ik die dag had gedaan was ook niet echt iets wat je kan gebruiken om mij op te vrolijken op een sombere dag.
Schuldgevoel zet aan tot enige actie
Met het ouder worden ben ook ik gelukkig wijzer geworden, dus besloot ik mij voor de rest van de maandag ziek te melden. Mijn geluk als zelfstandige is dat ik een hele lieve baas heb, die met geen enkel bezwaar kwam. ‘Doe maar rustig aan, dan ben je snel weer op de been’ zei ze superlief. Dat rustig aan bleek nog wel een dingetje te zijn. Want gelijk bekroop mij een schuldgevoel. Niet werken, prima. Maar dan is er toch nog wel iets anders nuttigs wat ik kan doen? Hangen op de bank kan altijd nog. En zo belandde ik in de tuin waar ik aan de slag ging met snoeiafval klein knippen voor in de container. Hoe kleiner de takken, des te meer er in de bak past. Dit knippen ging wel in een heel traag tempo. De slakken die zich tussen de takken verstopt hadden, wisten mij zelfs bijna te ontsnappen.
Het werken in de tuin gaf mij zelfs weer een klein beetje energie. Vast en zeker de verdienste van de frisse buitenlucht.
Met de stroom mee
Lekker lang verhaal hè om dit punt te maken: als het weinig energie hebt, doet het je goed om met de stroom mee te bewegen. Ga er niet tegenin. Onderzoek wat wel kan. En als er echts niets kan, dan is ook dat goed. Die flyer was een dag later met een aantal aanpassingen helemaal prima. Grappig hoe zo’n sluier in je hoofd de drang tot perfectie op de achtergrond houdt. Wat maar weer eens bewijst dat een nadeel altijd wel een voordeel heeft.
Hartelijke groet, Nicole
PS Merk je dat jij minder makkelijk jezelf die rust gunt en toch hard door blijft werken? Neem contact met mij op om te bespreken of en hoe ik jou kan begeleiden naar meer rust en zelfzorg in je leven inbouwen. Stuur mij een mail: nicole@nicoleklip.nl
PPS Afbeelding is van Acunha1973 via Pixabay.