Het leven omarmen
De glimlach is niet van mijn gezicht af te slaan. Zo voelt het na een middag theatersport. Het leven lacht mij toe. Als sneeuw voor de zon smelt die glimlach weg als ik een appje lees van een vriendin. ‘Ze is gelukkig weer thuis na een week in het ziekenhuis. Nu aansterken, want komende weken staan vele onderzoeken gepland om duidelijkheid te krijgen in de kanker. Een ding is zeker: het zit verspreid in heel haar lichaam.’
Ik voel het verdriet en de pijn om wat mijn vriendin nu meemaakt. En haar partner. Wat een schok. Ze woonden net samen. Krijg je dit. Ik denk terug aan mijn eigen middag, zo vol plezier. Bizar hoe deze twee zo verschillende emoties tegelijk door mij heen kunnen stromen. Ondanks het verdriet dat ik voel, komt de glimlach terug. De vreugde is sterker.
Die vriendin is niet de enige zieke in mijn directe omgeving. Een andere vriendin, een tante en de moeder van mijn beste vriend liggen ook in het ziekenhuis. Twee met kanker, eentje met nierfalen. Ik merk hoezeer ik behoefte heb om erover te praten. Niet alleen met hen, ook met anderen. De vraag die ik mijzelf steeds stel: ‘Hoe ga ik hiermee om?’
Het leven
“Mag ik voorstellen om het leven op te stellen?” Aan het woord is mijn trainer tijdens een opleidingsdag voor het begeleiden van opstellingen. Ik knik, enigszins beduusd. ‘Blinde vlek?’ schiet er door mij heen. Ik nodig een representant voor het Leven uit in de opstelling en zie hoeveel positieve en helende energie er hiermee bij komt. Dat is precies wat de vraagsteller nodig heeft.
Kan je alles omarmen?
Het onderwerp blijft mij bezighouden. Als in een gesprek mijn tante mij vertelt hoe ze in het ziekenhuis heel hard met haar zus over iets had gelachen en hoe goed dit haar had gedaan, weet ik het zeker. Ook als je de dood in de ogen kijkt, kan en mag je plezier hebben.
Dit is ook waar het bij mij om gaat: het leven omarmen met alle mitsen en maren. Het dragen. Volledig in het leven gaan staan. Verdriet, pijn, verlies, ze horen bij het leven. Staan op gelijke hoogte met plezier, vreugde, genot. Zijn feitelijk twee kanten van eenzelfde medaille. Ze horen bij elkaar.
Kijk het leven voluit aan
Afgelopen vrijdag kreeg ik een vrolijke fotocollage van mijn vriendin. Zij en haar vriend zijn nu geregistreerd partner. Een ontzettend feestelijke dag voor beiden. Dat geeft haar kracht om de onderzoeken te ondergaan. En zo het leven voluit aan te kijken.
Ik neem een extra koekje bij de thee. Zo is het. Gewoon genieten. Puur. Van alles, ja echt alles wat het leven jou geeft.
Hartelijke groet, Nicole
PS Afbeelding van Foto’s voor Therapeuten
PPS Maakt dit blog veel bij je wakker? Neem gerust contact met mij op als je hierover wilt sparren.
