Het magische van niet weten
Niet weten, ik vind het een bijzonder fenomeen. Vooral omdat zoveel mensen er in onze huidige maatschappij zo krampachtig mee omgaan. We moeten namelijk alles gelijk kunnen verklaren. Ook een antwoord moet je altijd paraat hebben. Op elke vraag. Alles moet verklaarbaar zijn. Als je iets niet weet komt gelijk het rode potlood van de meester langs om een dik vet kruis door jou heen te zetten.
Een vleugje magie
Terwijl je echt niet alles kan weten. En ook is niet alles verklaarbaar. Dit is volgens mij ook juist het leuke aan het leven. Het onverklaarbare geeft ons leven een vleugje magie. Neem nu een regenboog. Ik stel mij wel eens voor hoe magisch die boog voor de mensen eeuwenlang is geweest. Voordat de verklaring er kwam dus. Dat het licht door de regendruppels schijnt waardoor het licht wordt gebroken en weerkaatst en alle kleuren apart te zien zijn. In een boog omdat de aarde rond is. Oké, dat is de verklaring. Alleen vind ik het echt veel fijner om mij over te geven aan de verwondering als ik een regenboog zie. Juist het niet weten wat je ziet verklaart die magische mythe van de pot met goud aan het einde van de boog. Dat vind ik zelf een veel leukere uitleg voor de boog met al verschillende kleurschakeringen.
Eenzelfde soort magie voel ik ook de hele maand december. Alleen al de lichtjes in de huizen en tuinen geven de donkere avonden een feeërieke sfeer. Als ik dan kinderen vol verwondering naar Sinterklaas, de kerstman of een kerststal zie kijken, wordt die magie alleen maar nog sterker. Je hoeft niet te verklaren waarom dit zo boeit, het niet weten is echt deel van de magie en aantrekkingskracht.
Angst voor het niet weten
Toch blijven mensen terugschrikken voor het niet weten. Een gevoel van leegte en chaos overvalt je. Het enige wat je wil is daar zo snel als mogelijk uit komen. Om te leren enigszins op je gemak te zijn en te blijven in een onverklaarbaar niet weten, is het handig om te weten waarom je dit ongemak voelt. Dat ik nu een verklaring onderzoek om op een prettige manier om te kunnen gaan met iets wat je niet kan verklaren is een leuke tegenstrijdigheid. Niets leukers dan spelen met dualiteit.
Terug naar het onderwerp: de angst voor het niet weten. Dit grijpt terug op een oerinstinct van de mens: hoed je voor het onbekende. Dit onbekende is namelijk onveilig en kan zelfs levensbedreigend zijn. In elk geval was dit zo in de oertijd. Als je geritsel in de struiken hoorde, was het van levensbelang om uitermate alert te zijn. Het kan het geritsel van een onschuldige muis zijn, maar voor hetzelfde geld is het een hongerige sabeltandtijger die achter de struiken wacht op het juiste moment om jou te pakken. Ook als het een onbekend dier was dat je in het bos tegenkwam, kon je ook maar beter het zekere voor het onzekere nemen. Als je niet weet wat het is, zorgt jouw angst ervoor dat je een grote kans maakt om de ontmoeting te overleven.
Bewust reageren
Het moment dus dat je iets onbekends tegenkomt of dat je in een leegte van niet weten stapt, springt jouw instinctieve angst als een loeiende sirene naar voren. ‘Weg hier.’ Hoe fijn dan als jij op zo’n moment heel rustig zoiets als dit tegen jezelf kan zeggen: ‘Dank voor de waarschuwing. Ik zie dat ik geen acuut gevaar loop en wil nu in dit niet weten blijven. Voor nu. Om dit te onderzoeken. Ook al lijkt het leeg, hier kan ik veel informatie uithalen die zeer nuttig is voor mij. En al zit er geen informatie in, dan nog is het fijn om mij te koesteren in de magie van dit moment.’
Leegte is ruimte voor iets nieuws
Mijn uitnodiging aan jou met dit blog is om je open te stellen voor het niet weten. Om er nieuwsgierig naar te kijken. En vanuit die blik de leegte te zien als een ruimte waarin iets nieuws kan ontstaan. Want ideeën hebben juist die ruimte nodig om te kunnen ontstaan. Binnen de vastomlijnde kaders krijg je niets nieuws voor elkaar. Mag je buiten de lijntjes kleuren ontstaan de mooiste creaties. Een kunstenaar schept zijn meest bewonderde kunstwerken omdat hij de vrijheid heeft. Als hij iets maakt volgens een voorgeschreven model, wordt het een lopende band artikel. Prima, maar niet bijzonder.
De maand december is, zoals ik eerder al schreef, de maand bij uitstek om je te oefenen in het niet weten. Om de verwondering die in jou leeft toe te laten. Doe eens gek en geef jezelf de ruimte.
Hartelijke groet, Nicole
PS merk je dat het niet weten je afschrikt? Neem contact met mij op om te bespreken of en hoe ik je hierin kan begeleiden. Mail: nicole@nicoleklip.nl
