Gekmakende verwachtingen
“Daar heb ik nou nooit last van, van die gekmakende verwachtingen.” Ha ha, smiley face, wel dus. Vooral van die verwachtingen die je jezelf oplegt. Helemaal erg zijn de verwachtingen waar je naar probeert te handelen, omdat je denkt dat een ander dat van jou verwacht.
Bittere teleurstelling
Oh oh, wat kan je het jezelf toch moeilijk maken. Ken je die ellenlange to-do lijst? En dat dan ook alles vandaag af moet. En lukt dat niet, dan is de teleurstelling in jezelf enorm bitter. Je voldoet niet aan de verwachtingen.
Die teleurstelling in jezelf is zelfs bitterder dan toen je moeder teleurgesteld in je was die dag dat je met een onvoldoende voor wiskunde thuis kwam. Wat trouwens helemaal niet zo erg was. Ze wist namelijk dat je echt wel je best had gedaan en goed had geleerd.
Zo streng voor jezelf
We zijn zo ontzettend streng voor onszelf. De verwachtingen lopen wolkenkrabber-hoog op. Daar valt toch niet aan te voldoen?
Mij helpt het dan om mijzelf te vragen: “Als een vriendin van me dit aan mij zou vertellen, hoe zou ik dan reageren?”
Nou? Hoe reageer je dan?
Temper je verwachtingen
Als jij maar een beetje zoals ik ben, zou ik helemaal niet teleurgesteld reageren. Eerder vol bewondering voor wat die vriendin allemaal al voor elkaar had gekregen op 1 dag. Op 1 dag! Daar zou mijn reactie naar haar over gaan. Vol bewondering voor wat ze wel heeft gedaan.
Waarom lukt dat voor jezelf dan niet?
Goede vraag. Waarom lukt het jou dan niet? Waarom ben je voor jezelf zo streng? Je maakt het jezelf zo ontzettend moeilijk. Legt die spreekwoordelijke lat onhaalbaar hoog.
Onhaalbare verwachtingen
Ja, onhaalbaar hoog. Beetje masochistische neiging zit er wel in. Een ander mag drie taken op een dag voor elkaar krijgen. Jij zelf toch wel minstens 6. Lukt natuurlijk niet. En dan kan je jezelf weer lekker op de kop geven. Jezelf heerlijk de modder instampen. Want jij… tja, jij bent toch niets waard.
Klein blijven
‘Steek je kop maar niet boven het maaiveld uit.’ ‘Niet beter zijn dan de rest.’ Dit zijn voorbeelden van overtuigingen die ons met de paplepel ingegoten zijn. Vaak niet letterlijk. Je ouders wilden natuurlijk wel het beste voor jou. Toch zit er in ons nationale systeem een ‘hou je maar klein’-overtuiging. En dan is het inzetten van die gekmakende verwachtingen een prima manier om jezelf klein te houden.
Reality check
Die vraag die ik eerder in dit blog stelde, hoe je zou reageren als een vriendin jou over haar verwachtingen zou vertellen, is een mooie manier die je als reality check kan gebruiken. Dan maak je namelijk contact met jezelf. Diep van binnen weet je wel dat je niet aan die verwachtingen kan voldoen. De stap die je mag maken is kijken wat voor jou genoeg is.
Als je dan toch zo naar jezelf aan het kijken bent, kun je een stap dieper kijken. Want voor wie ben jij zo hard aan het werk? Wie wil je dat trots is op jou? Kijk ik naar mijzelf, is mijn antwoord op deze vraag: om aan mijn vader te laten zien dat ik geen klein meisje ben, maar een volwassen vrouw met een eigen bedrijf.
Kijk je verwachtingen in de ogen
Mijn uitnodiging aan jou is: kijk je verwachtingen eens eerlijk in de ogen en check hoe reëel ze zijn. Wat is voor jou genoeg? En kan je voelen dat je genoeg bent? Ook en vooral als je niet aan die verwachtingen voldoet?
En durf je een stap verder te gaan, onderzoek voor wie jij zo hard aan het werk bent. Je zult zien dat hierdoor je verwachtingen een stuk minder gekmakend worden.
Hartelijke groet, Nicole
PS Het kan best pittig zijn om dit soort verwachtingen recht in de ogen aan te kijken. Neem contact met mij op voor een afspraak. Dan kijken we samen wat er bij jou onder de oppervlakte speelt, zodat jij er dan met een vriendelijk hallo afscheid van kan nemen. Mail: nicole@nicoleklip.nl
