Aandacht voor focus
Focus is en blijft een interessant fenomeen. De ene keer lukt het wel om je volledig ergens op te concentreren. De volgende dag, misschien beter gezegd heel vaak een uurtje later, lukt het niet meer. Het minste of geringste leid je af en je doet van allesbehalve wat je van plan was te doen. Als ik deze staat bij mijzelf bemerk, besluit ik om gelijk mijn aandacht op iets anders te richten. Meestal voorafgegaan door een pauze. Inmiddels weet ik namelijk dat het niet werkt om me vast te bijten. Misschien krijg ik wel af wat ik wilde doen. Alleen kan ik dat werk de volgende dag opnieuw doen.
Zet de wekker
Boeken genoeg over focus. Als eerste denk ik aan de Italiaan Francesco Cirillo met zijn pomodoro techniek. Hij stelt dat je voor het beste resultaat een wekkertje moet zetten voor 25 minuten. Francesco gebruikte een wekker in de vorm van een tomaat, vandaar de naam (pomodoro is Italiaans voor tomaat). Gelukkig werkt de wekker op je telefoon net zo goed.
Hoe deze techniek werkt: zet je wekker op 25 minuten en ga aan de slag. Gaat de wekker af, stop je en neem je een pauze van 5 minuten. Waarna je weer 25 minuten werkt. 5 minuten pauze enzovoort.
Dit vind ik zelf een fijne techniek als ik een aantal korte, duidelijke klusjes op mijn lijstje heb staan. Klusjes als mails, pagina’s op website aanpassen en teksten redigeren zijn hier uitermate geschikt voor. Klus oppakken, afvinken en hup door naar volgende. En dan na 25 minuten een korte pauze. Echt een hele fijne actiemodus.
Ander soort focus
Alleen werkt deze manier om te focussen niet als ik bijvoorbeeld een blog ga schrijven. De eerste minuten ben ik bezig met het onderwerp en de bijbehorende steekwoorden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op als scherven van een glas dat op een tegelvloer valt.
Als het geraas van de vele steekwoorden verstild is, verschijnen de eerste coherente zinnen op mijn scherm. Beetje bij beetje krijgt mijn blog richting en begint het echte schrijven. Meestal zit ik rond die tijd al op 25 minuten. Stop ik dan, heb ik 5 minuten later weer enkele minuten nodig om mijn focus te herpakken. Als ik die überhaupt nog te pakken krijg. Vaak genoeg ben ik dusdanig afgeleid, dat ik het document opsla voor een andere keer. Of ik gooi uit frustratie het document weg. Een actie waar ik 9 van de 10 keer spijt van krijg.
In zo’n geval kan ik dus beter rustig doorwerken. Geen pomodoro-wekker. Toch houd ik met een schuin oog de tijd in de gaten. Soms omdat ik een afspraak heb en anders omdat ik weet hoe prettig het is om in elk geval na ongeveer een uur een korte pauze in te lassen. Want na een à anderhalf uur is de aandachtspanne dusdanig verzwakt, dat er niet meer veel nuttigs uit mij komt.
Beweging en inspiratie
Naast de afname van je focus, is het voor je lichaam ook prettig om geregeld een andere houding aan te nemen. Letterlijk je benen te strekken en een beetje bewegen. Even wat te drinken halen bijvoorbeeld. Voor mij betekent dit dat ik de trap af moet. Een aantal jaar geleden nam ik een kan heet water mee naar mijn bureau. Lekker makkelijk. Genoeg voor vele uren doorwerken en thee drinken. Maar daardoor zat ik wel veel te lang stil. Bij dorst opstaan en bewegen, is nu mijn devies.
De verandering van plek en je focus loslaten, hebben bovendien het prettige effect dat je nieuwe inspiratie op doet. Vaak komen juist tijdens de pauzes de beste ideeën naar boven.
Afleidingen
Gisteren vertelde ik een collega over dit blog in de maak. Zij vertelt mij enthousiast over een boek dat zij aan het lezen is over, jawel, focus. Het onderwerp leeft. Heeft vast met de eerste maand van het jaar en goede voornemens te maken. Maar ik dwaal af. Terug naar het boek over focus. Daarin staat onder andere dat je jouw focus niet op je onderwerp houdt, omdat je hersenen te weinig te doen hebben. Wat je doet is slechts boeiend genoeg voor een deel van je hoofd. Merk je dus dat je steeds afgeleid wordt, zet eens muziek op. Of ga in een café werken. Een deel van je hersenen is dan bezig met het achtergrondgeluid en jij gebruikt de rest om volledig gefocust te werken. Als jouw hersenen zo in elkaar zitten, heb je vast geen probleem om geconcentreerd in een kantoortuin te werken.
Dit verklaart trouwens ook hoe je in een café een diepgaand gesprek met iemand kan voeren en dan ineens uit de diepe concentratie raakt omdat aan een andere tafel jouw naam genoemd wordt. Ondanks jouw focus op je gesprek, scannen je hersenen voortdurend de geluiden op de achtergrond.
Bijzonder hoe je hersenen werken. En hoe je dus hierop in kan spelen als je geconcentreerd ergens aan wilt werken. Herken jij de verschillende vormen van focus? En heb je een tip, laat het mij weten. Reageer je in de opmerkingen onder dit blog?
Hartelijke groet, Nicole
PS Afbeelding van Canva.com
PPS Je innerlijke man is het kwart van jou die je helpt om je te concentreren. Lees meer over hem op deze pagina.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!