Meer jezelf zijn

“Ik zou meer mezelf zijn, als mij dit niet was overkomen.” Dit zijn de woorden van een deelnemer aan een workshop over de innerlijke familie, die ik een tijdje terug gaf. Op het moment zelf was er geen tijd meer om hierover in gesprek te gaan, maar de zin bleef in mijn hoofd rondzingen. Ben ik het met de inhoud van deze zin eens of niet?

Altijd jezelf

Feitelijk ben je altijd jezelf. Alles wat je overkomt vormt je tot de mens van nu. Wel verschilt per persoon de mate waarin je contact hebt met de kern die jij bent. Een kern die door sommigen ook wel de ziel wordt genoemd. In je -vroege- jeugd leer je om mee te bewegen met de volwassenen in je directe omgeving, om op die manier ervoor te zorgen dat je overleeft. Je bent namelijk totaal van hen afhankelijk. Met dit meebewegen neem je hun overtuigingen, de manier waarop zij zich gedragen en hun leefregels over. Dit alles komt als sluiers over je kern heen te liggen. De sluiers bepalen mede hoe jij je gedraagt en de keuzes die je in je leven maakt.

Herstel het contact met jezelf

Op latere leeftijd ontdek je dat diverse overtuigingen en leefregels je niet steunen in je ontwikkeling. Sterker nog, sommige sluiers belemmeren je. Persoonlijke ontwikkeling houdt in dat je je één voor één van deze sluiers ontdoet, zodat je steeds beter contact maakt met jezelf. De persoon die jij in wezen bent. Door dit contact met je kern sta je meer en meer op je eigen plek: je zit lekker in je vel, het leven stroomt prettig, het gaat je goed. Je ontwikkelt ook een veerkracht die je bij tegenslag helpt om door de opgekomen modder heen te komen. Niet altijd onbeschadigd, maar het lukt je wel om terug te veren naar jezelf en van daaruit vol zin en energie verder te leven.

Extra reden voor afstand tot jezelf

In het geval van het jarenlange misbruik waar de vrouw in mijn workshop aan was blootgesteld, vindt er een extra verwijdering van jezelf plaats: een sterk gevoel van minderwaardigheid nestelt zich in je als de waarheid over wie en wat jij bent. Het herstel van het contact met jezelf gaat hier in eerste instantie om het herstel van je waardigheid als mens en een contact met je gevoel(ens) van eigenwaarde. Een volgende stap is om je overtuigingen en leefregels te onderzoeken, zoals ik hierboven heb omschreven.

Oneens met de bewering

Aan de ene kant klopt dus de bewering, dat ze meer zichzelf zou zijn geweest als ze niet misbruikt was. Wellicht zou ze meer van zichzelf hebben gehouden of er minder moeite mee hebben gehad zich voor anderen open te stellen. Alleen weet je dit niet zeker. Er zou zomaar iets anders kunnen zijn gebeurd, waardoor ze op de dag dat ze bij mij de workshop volgde, zich precies zo ver verwijderd van zichzelf, en in haar geval van haar innerlijke meisje, zou voelen, als ze nu deed.

Niemand stapt ongeschonden de volwassenheid in. Echt iedereen raakt verwijderd van de pure kern die ze in wezen zijn. Wel is het zo dat de een wat meer sluiers heeft dan de ander; bij sommigen is de verwijdering helaas flink hardhandig gegaan. Hierdoor is de weg terug naar jezelf moeilijk en ingewikkeld. Je hebt namelijk ontzettend veel pijn, verdriet en gemis aan te kijken en te accepteren. Ontegenzeggelijk heel zwaar. Maar of je echt minder van jezelf verwijderd zou zijn, is nog steeds niet met zekerheid te zeggen.

Vanuit welke positie spreek je?

Een tweede reden voor mijn twijfel over de bewering dat ze meer zichzelf zou zijn geweest, als ze niet misbruikt was, is dat zo’n zin je in een slachtofferpositie plaatst. Je zegt ermee, dat het door de ander komt, dat jij nu niet jezelf bent. Natuurlijk is ze een slachtoffer van wat er gebeurd is, maar door de zin uit te spreken, blijft de dader in een machtspositie. Dat was hij toen, maar daar wil je hem nu niet meer hebben. Bovendien haalt juist de slachtofferpositie je van jezelf vandaan. Je zet jezelf op een afwachtende en afhankelijke positie. Niet jij, maar de ander heeft nog steeds de controle.

Wil je in contact met jezelf zijn, heb je je lot in eigen handen te nemen. Jij bent echt de enige die ervoor kan zorgen dat je het contact met jezelf herstelt en verdiept.

Jezelf zien

Ondanks al mijn bezwaren voel ik vooral de pijn in de zin van de vrouw. Het verdriet van haar innerlijke meisje dat zich zo hard en meedogenloos aan de kant geschoven voelde. Ze werd door niemand gezien. Ik voelde ook haar angst om zichzelf nu wel te laten zien. Zowel aan zichzelf, als aan de wereld om haar heen. Ik bewonder haar om het feit dat ze het durfde om zich aan het einde van de workshop uit te spreken, en haar twijfel over wie ze werkelijk is open en bloot op tafel te leggen. De zin uitspreken was voor haar een prachtige stap in het herstel van het contact met zichzelf.

Hartelijke groet, Nicole